Neden buradayım ve neden bu blog var? ve Neden ilk yazım bu kadar sıkıcı olmak zorunda?

Çünkü amaç önemli şey vesselam.Neden-sonuç ilişkisi çıkarmalı,bi çerçeve çizmeli,vizyon,misyon her bir haltı belirlemeliyiz..Çünkü bunlar mühim şeyler.Yani öyle diyorlar.Kravatlı olup takım elbise giyenler.Bence öyle değil tabi.Ama sonuçta onlar mühim insanlar ben değilim değil mi? Hayatım da bi amaç olmasa bile bloğumda olmalı en azından diye düşündüm sadece.Yoksa umrumda değil banane abi amaçlardan,varılacak sonuçlardan yada büyüklerin dediği gibi çizilecek yollardan(kendine bi yol çizmen lazım,emin adımlarla o yolda yürümen lazım vıdı vıdııdı....)

Ben yol filan çizmek istemiyorum belki.Dağa bayıra vuracam kendimi rastgele yaşayacağım ben belki size ne?Hatta şuan karar verdim çoban olacam ben.Hem ne kadar da kolay söylüyorsunuz akıl veriyorsunuz öyle? Sanki seksek(bizim oralarda çiziktaş denir-sizin oralarda büyük ihtimalle seksek denir.o yüzden seksek yazdım .Görüldüğü üzere çokta düşünceli bir insanım.Sizi gogıla çiziktaş ne ola ki yazmaktan kurtardım.) oynamak için yere tebeşirle kareler çiziyoruz.Neyse kalıplaşmış akıl vermelere daha sonra değiniriz.Neffis akıl verici cümleler, tiratlar var elimde teyzelerden annelerden derledim topladım ama hiç kullanmadım,size veririm kullanan olur belki.Dağıttım konu bu değildi.

burda napıyoz?  konu buydu.
Burada,
içimizden geçenleri,
söyleyemediklerimizi,
hissettiklerimizi,
gıcık olduklarımızı,
nefret ettiklerimizi,
aşık olduklarımızı,
öldürmemiz gerekenleri,
özür dilememiz gerekenleri,
hala hayatta oldukları için lanet ettiklerimizi,
umutlarımızı,
umutsuzluklarımızı,
mutsuzluklarımızı,
nadir olan mutluluklarımızı,
cesaret bulup açılamadıklarımızı,
cesaret bulup sövemediklerimizi,
cesaret bulup sevemediklerimizi,
açılıp mal gibi kaldıklarımızı,
vazgeçemediklerimizi,
çok güzel popişlerine tekmeyi bastıklarımızı,
adam olanları,
olmayanları,
bizi g.t( böyle noktalı yazınca çok terbiyeli hissettim be) edenleri,
kıyamadıklarımızı,
hayatımızdan çıkarmamız gerekiyorken baş köşeye oturttuklarımızı,
en çok değeri vermemiz gerekirken suratlarına bakmadıklarımızı,
korkularımızı,en çokta kendimize itiraf edemediklerimizi ve daha nicelerini yazmak için bulunuyoruz.

Umuyorum ki bu blogda diğer heveslerim gibi çabuk sönmez ve daim olur.Allah'm ne olur öyle olsun.Amin.
İlk yazım olduğu için hatalarım olmuşsa (yazımdır, konudan sapmadır, saçmalamadır filan)
mazur görünüz efendim.Hatalarımızla kabul ediniz.Orhan amcamın dediği gibi hatasız kul olmaz.Son kez hatasız kul olmaz dinleyip,nihayetinde 3 yıldır vıdı vıdı ettiğim blog açma fikrimin vuku bulmasının haklı sevinciyle uyuyabilirim.

Önemli Not:Daha sonra ki yazılarımızda bahsedeceğimiz olaylar gerçek olup isimler yalancıktandır.Kimseyi ifşa etmek gibi bir niyetim olmamakla birlikte olayları ifşa etme konusunda çok hevesliyim.Etmezsem çatlarım.Bu nedenle bahsettiğim kişi siz bile olabilirsiniz.




Saygılar .